فنجان چای

گروهی از فارغ التحصیلان قدیمی یک دانشگاه که همگی در حرفه خود آدم های موفقی شده بودند، با همدیگر به ملاقات یکی از استادان قدیمی خود رفتند. پس از خوش و بش اولیه ، هر کدام از آنها در مورد کار خود توضیح می داد و همگی از استرس و کار زیاد در زندگی شکایت می کردند.

استاد به آشپزخانه رفت و با یک کتری بزرگ چای و انواع و اقسام فنجان گوناگون ، از پلاستیکی ، بلور و کریستال گرفته تا چینی و سفالی و کاغذی (یکبار مصرف) بازگشت و مهمان هایش را به چای دعوت کرد و از آنها خواست که کار چای ریختن برای خودشان را بکنند.

پس از آن که تمام دانشجویان قدیمی استاد برای خودشان چای ریختند و صحبت ها از سر گرفته شد ، استاد گفت: اگر توجه کرده باشید ، تمام فنجان های قشنگ گران قیمت برداشته شده و فنجان های دم دستی و ارزان قیمت داخل سینی بر جای مانده اند.

شما هر کدام بهترین چیز ها را برای خودتان می خواهید و این از نظر شما امری کاملا طبیعی است ، اما منشأ مشکلات و استرس های شما همین است. مطمئن باشید که فنجان به خودی خود تأثیری بر کیفیت چای ندارد.

بلکه بر عکس ، در بعضی موارد یک فنجان گران قیمت و لوکس ممکن است کیفیت چایی که در آن است را از دید ما پنهان کند.

چیزی که همه شما واقعأ می خواستید یک چای خوش طعم و خوش بو بود ، نه فنجان.

اما شما نا خود آگاه به سراغ بهترین فنجان ها رفتید و سپس به فنجانهای یکدیگر نگاه می کردید.

زندگی مثل همین چای است .

کار ، خانه ، ماشین ، پول ، موقعیت اجتماعی ، و ...

در حکم فنجان ها هستند. مورد مصرف آنها ، نگهداری و در بر گرفتن زندگی است.

نوع فنجانی که ما داشته باشیم ، نه کیفیت چای را مشخص می کند و نه آن را تغییر می دهد.

اما ما گاهی صرفأ با تمرکز بر روی فنجان ، ازچایی که خداوند برای ما در طبیعت فراهم کرده است لذت نمی بریم. خداوند چای را به ما ارزانی داشته نه فنجان را            از چایتان لذت ببرید.

خوشحال بودن البته به معنی این که همه چیز عالی و کامل است نیست بلکه بدین معنی است که شما تصمیم گرفته اید آن سوی عیب ها و نقص ها را هم ببینید.

زنگی جیره مختصری است

 مثل یک فنجان چای و کنارش عشق است

مثل یک حبه قند زندگی را با عشق نوش جان باید کرد.